De jeugd, een aarde in wording
15555
post-template-default,single,single-post,postid-15555,single-format-standard,bridge-core-2.5,ajax_updown,page_not_loaded,,qode-theme-ver-23.5,qode-theme-bridge,disabled_footer_bottom,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.10.0,vc_responsive

De jeugd, een aarde in wording

De jeugd, een aarde in wording

“De jeugd zit boordevol leven, frisheid, geestdrift en prachtige verlangens: wie houdt niet van haar?  De vraag is 11952987_10207273524297349_432734335048485569_n (1)echter wat zij zal aanvangen met al die buitengewone opwellingen van energie, die van haar uitgaan.Omdat er overeenstemming bestaat tussen het leven van de mens en dat van de natuur, kan gesteld worden dat de jeugdjaren te vergelijken zijn met het tijdperk waarin de aarde ontstaat. Op dat ogenblik, miljoenen jaren geleden, was nog geen enkel georganiseerd leven mogelijk omdat alles bestond uit vulkanische uitbarstingen en gesmolten materie. Eerst moesten deze bewegingen en krachten tot rust komen, alvorens de aarde eindelijk een verblijfplaats voor plant, dier en mens kon worden.

 

38961542_mlWelnu, de jeugd leeft innerlijk nog in deze primitieve toestand van de aarde: haar nog ongetemde, ongecontroleerde energieën veroorzaken allerlei soorten buitensporige en tegenstrijdige uitingen. Zij voelt alles overdreven aan, de aantrekking en de afstoting, de geestdrift en de opstand; en de vrijgevige en creatieve buien worden dikwijls gevolgd door gevoelens van weerzin, de behoefte om alles stuk te maken, tot zelfs de zin om zichzelf te vernietigen. Niets stevigs kan opgebouwd worden op zo’n instabiele bodem. Daarom is het nodig dat de jeugd bij zichzelf een beetje maat, controle, harmonie toelaat om een aarde te worden waar planten, dieren en mensen kunnen leven, symbolisch gesproken.

Want daar gaat het om bij de overgang van jeugd naar volwassenheid: de overgang van een ongeorganiseerd, instabiel, chaotisch leven naar een rijk, vol, heilzaam leven voor zichzelf en voor de ander. Degenen die zich inbeelden dat ‘volwassen worden’ wil zeggen dat je je jeugd verliest, met andere woorden: alles achterlaten wat met charme en levenslust te maken heeft, hebben het mis. Jong zijn is één ding en je jeugdigheid behouden is een ander. Wat jongeren bezitten, zijn hevige krachten, splinternieuwe materialen die ze gewetensvol kunnen leren bewerken om hun bestaan op te bouwen. Als zij er niet mee aan de slag gaan, wat gebeurt er dan? Stel, ze verliezen in de loop der jaren steeds meer van deze vitaliteit, en hebben zich laten meevoeren door hun nukken, door hun instinct, zonder getracht te hebben hun inzicht te vergroten en in zichzelf een beetje orde op zaken te stellen met de bedoeling hun energieën te beheersen. Welnu, wanneer ze dan de volwassenheid bereiken, zijn ze te vergelijken met een onvruchtbare bodem, met schrale grond.”     – Omraam Mikhaël Aïvanhov

 

Uit; Izvor 233, “Een toekomst voor de jeugd”
Je kunt dit boek bekijken en bestellen via Prosveta.