09 sep De rol van de moeder tijdens de zwangerschap
Begin ver voor de geboorte met opvoeden
De schrijver Roald Dahl schrijft in het boek “Boy” over zijn kinderjaren:
“Mijn vader koesterde een eigenaardige theorie over hoe hij bij zijn kinderen gevoel voor schoonheid kon ontwikkelen. Elke keer dat mijn moeder in verwachting was, wachtte hij tot de laatste drie maanden van haar zwangerschap en dan kondigde hij aan dat het nu de tijd was voor ‘de kostelijke wandelingen’. Deze kostelijke wandelingen betekenden dat hij haar meenam naar bijzonder mooie plekjes in de natuur om daar dagelijks een uur lang met haar te wandelen zodat ze de schoonheid van de omgeving goed in zich op kon nemen. Zijn theorie was, dat als de ogen van een zwangere vrouw voortdurend de schoonheid van de natuur zagen, deze schoonheid op de een of andere manier opgenomen werd in de geest van het ongeboren kind in haar schoot en de baby later een liefhebber van mooie dingen zou worden. Al zijn kinderen kregen deze behandeling voor hun geboorte.”
Beter dan in bovenstaand citaat kan de praktijk en het wezen van de spirituele galvanoplastiek, zoals uitgewerkt door Omraam Mikhaël Aïvanhov niet worden samengevat. Aïvanhov gaat echter nog een stap verder terug: opvoeding van de aanstaande ouders vóór de conceptie! Met het bij hen bewust maken wat het betekent om een kind in hun midden te ontvangen, en er verantwoordelijkheid voor te nemen, zodanig dat het optimale omstandigheden en kansen krijgt aangeboden. Hij dringt er bij hen op aan om zich een zo helder mogelijk beeld te vormen van wat voor mens ze op de wereld zouden willen zetten. Als “lichtbaken”voor een wezen dat opnieuw wil reïncarneren.
Voor de uitleg van de spirituele galvanoplastiek gebruikt Aïvanhov het chemische proces van de elektrolyse. Op analoge wijze, zegt Aïvanhov, kan de moeder de kwaliteit van het embryo beïnvloeden. Gelukkig wordt steeds meer onderkend hoe 
ontvankelijk het embryo is voor alles wat de moeder tijdens de zwangerschap tot zich neemt en doormaakt. Aïvanhov breidt dit uit door tevens groot belang te hechten aan de kwaliteit van haar gedachten, gevoelens en intenties. Het kind is als een wasafdruk en, eenmaal gestold, dat wil zeggen, na enkele jaren, is dit hooguit marginaal te beïnvloeden.
Hij zegt in dat verband over de magie van het woord:
“Indien moeders de kracht van het woord zouden kennen, zouden ze bepaalde methodes toepassen om bij hun kinderen de gewenste deugden en kwaliteiten te ontwikkelen. Zelfs op een leeftijd waarop het kind nog niets begrijpt, kan de moeder 
het toespreken. Bijvoorbeeld wanneer het slaapt: zij neemt het kindje in haar armen, spreekt ertegen met veel liefde en overtuiging en zij beschrijft hoe ze het later wil zien… De baby verroert zich niet, hij heeft niets gehoord, niets begrepen, maar het woord heeft een vormende kracht, het condenseert en projecteert de dingen. En in het onderbewustzijn van het kind zijn er krachten die alles gehoord en opgenomen hebben. Later zullen zij op het kind inwerken. Zij zullen mogelijkheden scheppen in zijn hart en zijn verstand, in alle cellen en organen van zijn lichaam, om vorm te geven aan de deugden die de moeder het kind toewenste.”
Dat er in ons land ook oog is voor deze originele invulling van het begrip opvoeding is op te maken uit de “Grondwet van de Opvoeding” die begin deze eeuw door de psycholoog René Diekstra werd opgesteld. Artikel 4 uit deze grondwet luidt bijvoorbeeld; De opvoeding en ontwikkeling van een kind begint lang voor de geboorte (bron: Haarlems Dagblad, 3 maart 2004). Ook zijn er bewegingen en werkgroepen te vinden die zich inzetten voor het bewust aanvangen van de prenatale opvoeding. Ze beroepen zich daarbij veelal op recent wetenschappelijk onderzoek.
Indien het voorgaande ten volle zou worden beseft in de relevante maatschappelijke en politieke kringen, zou dat zonder twijfel verstrekkende gevolgen kunnen hebben voor bijvoorbeeld de omstandigheden die vrouwen worden aangeboden tijdens de periode van hun zwangerschap, voor het faciliteren van de zogenoemde “tender years” van het kind (de eerste 2 á 3 jaar) waarin de ontvankelijkheid van deze nieuwgevormde mens nog heel groot is. Het zou een grondige herbezinning kunnen betekenen van het denken over kinderopvang.
Een toekomstplan voor de mensheid, een andere kijk op moederliefde, het voorbereiden van kinderen op de volwassenheid, het gevoelig maken van het kind voor het wonderbaarlijke …. Het zijn allemaal onderwerpen waaraan in de filosofie van Omraam Mikhaël Aïvanhov uitvoerig aandacht wordt besteed.
Indien je hierover meer wilt lezen, kijk dan op Prosveta naar de volgende boeken:
“De opvoeding begint voor de geboorte”, reeks Izvor (203)
“Mystiek van man en vrouw”, reeks Izvor (214)